SOLID, yazılım tasarım prensiplerini açıklayan bir akronimdir. SOLID prensipleri, yazılım uygulamalarının esnekliğini, yeniden kullanılabilirliğini, bakımını ve genişletilebilirliğini artırmak için tasarlanmıştır.
İşte SOLID prensiplerinin açılımı ve açıklamaları:
S (Single Responsibility Principle - Tek Sorumluluk Prensibi): Her bir sınıf veya fonksiyon, yalnızca bir işlevi yerine getirmeli ve yalnızca bir sorumluluğu olmalıdır. Bu sayede, sınıfların ve fonksiyonların daha kolay anlaşılabilir, yeniden kullanılabilir ve bakımı daha kolay olur.
O (Open-Closed Principle - Açık Kapalı Prensibi): Yazılım bileşenleri (sınıflar, modüller, fonksiyonlar vb.) değişime açık olmalı, ancak mevcut kodları değiştirmeden yeni özellikler eklenmeli veya davranışlar değiştirilmelidir.
L (Liskov Substitution Principle - Liskov’un Yerine Koyma Prensibi): Alt sınıfların, üst sınıfların yerine geçebilmesi gerektiği bir prensiptir. Bu prensip, bir sınıfın, üst sınıfın davranışını bozmaması gerektiğini belirtir.
I (Interface Segregation Principle - Arayüz Ayrımı Prensibi): Yazılım bileşenleri, kullanılmayan arayüzlerin bağımlılığından kurtulmalıdır. Bu prensip, bir sınıfın, sadece ihtiyacı olan arayüzleri kullanmasını sağlar.
D (Dependency Inversion Principle - Bağımlılık Tersine Çevirme Prensibi): Yüksek seviyeli modüller, düşük seviyeli modüllere bağımlı olmamalıdır. Bu prensip, yüksek seviyeli modüllerin, düşük seviyeli modüllere bağımlılığını azaltmak için arayüzlerin kullanılmasını önerir.
Bu prensipler, yazılım uygulamalarının kalitesini artırmaya ve değişen gereksinimlere daha kolay uyum sağlamaya yardımcı olur. SOLID prensiplerinin uygulanması, yazılım tasarımında daha esnek, yeniden kullanılabilir ve genişletilebilir kodlar oluşturmayı sağlar.